Golem, (hebr. גולם) – w tradycji żydowskiej istota utworzona z gliny na kształt człowieka, ale pozbawiona duszy rozumiejącej neszama, a zatem również zdolności mowy.Słowo to w Biblii pojawia się tylko raz w Ps 139,16, który to werset tradycja żydowska wkłada w usta Adama. Część tradycji żydowskiej traktuje również Adama przed obdarzeniem go bożym tchnieniem jako golema.
Tworzenie golema przez ludzi wiąże się z powtarzaniem procesu bożej kreacji. Jako że uważano, iż została ona dokonana za pomocą liter alfabetu hebrajskiego, również przez odpowiednie ich układy próbowano ponowić ten akt. Pierwsze przekazy o golemie utworzonym przez człowieka zawiera Talmud. Później na stałe praktyki te związane były z magicznym wykorzystaniem traktatu Sefer Jecira(starożytny żydowski traktat dotyczący stworzenia świata) i odtworzeniem podanej tam struktury boskiej kreacji.
Tworzenie Golema : Eleazar z Wormacji, żydowski myśliciel żyjący na przełomie XII i XIII w., zalecał wziąć „dziewiczą ziemię z góry”, ugnieść ją w bieżącej wodzie, a następnie ulepić z niej człekopodobną figurę. Ożywić ją miało specjalne kabalistyczne zaklęcie i włożony do ust Golema pergamin ze słowem Emet (w języku hebrajskim słowo to, אמת, oznacza "prawdę"). Wymazanie pierwszej litery powodowało powstanie słowa met (w języku hebrajskim מת oznacza "śmierć") co odbierało życie istocie.
Praski Golem : Historia praskiego golema jest jedną ze znanych na świecie legend naszej części Europy. Opowiada o stworze z gliny, ożywionym przez rabina Jehudę Loewa ben Becalela za pomocą kabalistycznego zaklęcia pod koniec XVI w. Golem pomagał Żydom przy codziennych zajęciach, a także chronił przed oskarżeniami i atakami. Niestety, pewnego dnia rabin stracił kontrolę nad swym dziełem. Golem wpadł w szał, zaczął atakować ludzi i niszczyć wszystko dookoła. Loew unicestwił go, usuwając z glinianego ciała magiczne zaklęcie. Od tego czasu szczątki stwora leżą ponoć na strychu synagogi Staronowej w Pradze. Według jednej z bardziej współczesnych legend to właśnie tajemnicze gliniane monstrum podczas II wojny światowej przepędziło z synagogi Staronowej plądrujących ją hitlerowskich żołnierzy. Od tego czasu nikt już nie zakłócał spokoju jego szczątkom. 
Polskie Golemy : Polscy Żydzi przechowali historie o golemach i rabinach, m.in. z Grodna, Wilna i Drohiczyna. Te podania docierały także na zachód Europy. Już w 1674 r. Niemcy – Christoph Arnold i Johann Wuelfer pisali, że są w Polsce Żydzi, tacy jak „rabbi Eliasz, zwany Baal-Szem”, obeznani z magicznymi praktykami i zdolni stworzyć na swoje usługi glinianą, człekopodobną istotę. Podobną informację przekazał w swojej „Gazecie dla pustelników” z 1808 r. jeden z braci Grimm – Jacob. Choć stolicą magii i okultyzmu w XVI wieku była Praga, Polska też miała się czym pochwalić. Rabini Loew ben Becalel i Eliasz Baal-Szem żyli tu w czasach, gdy z diabłami paktował legendarny Pan Twardowski, rozwijał się talent alchemika Michała Sędziwoja, a na dwór Stefana Batorego zawitał słynny angielski okultysta John Dee. Z pewnością był to klimat bardzo golemotwórczy